آزادی ۱۷۸ زندانی محکومان مالی در کهگیلویه و بویراحمد
تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۲۷۹۷۳
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای کهگیلویه و بویراحمد، مدیرکل زندانهای استان در جشن گلریزان با بیان اینکه در سال ۱۴۰۲، ۱۷۸ نفر زندانی محکوم مالی و جرائم غیرعمد از زندان آزاد شدهاند گفت: از این تعداد ۱۶۷ نفر آقا و ۱۱ نفر خانم بودند و جمع بدهی این افراد حدود ۱۶۰ میلیارد تومان بود.
منصور بیژنی افزود: اقدامات گستردهای برای اصلاح مجرمان در زندان انجام میشود تا زمینه بازگشت سعادتمندانه این افراد به جامعه فراهم شود، اما تصور بیشتر مردم در مورد زندانیان ارتکاب یک جرم بزرگ توسط آنان است، بنابراین باید افکار عمومی را به این سمت هدایت کنیم که تعدادی از زندانیان به صورت عمدی مرتکب جرم نشدهاند، بلکه به واسطه نداشتن تمکن مالی وارد زندان شدهاند که این افراد در استان کم نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: رهبر انقلاب اسلامی امسال هم طبق سنت هر سال، اول ماه رمضان، ۲۰ میلیارد ریال به ستاد دیه کشور کمک کردند که باعث رونق این جلسه شده است.
مدیرکل زندانهای استان با بیان اینکه طی چهار سال گذشته با کمک خیرین ۸۰۵ نفر زندانی جرائم غیر عمد در زندانهای استان آزاد شدهاند، گفت: در حقیقت کمک به آزادی یک فرد صرفاً کمک به زندانی نیست بلکه کمک به آینده فرزندان و حفظ بقای خانواده زندانی است و همین طور به شاکی و طرف مقابل نیز کمک میشود.
محبوب افراسیاب رئیس کل دادگستری استان هم با اشاره به ضرورت تشکیل جوامع دینی که از رسالت انبیا بوده است گفت: تشکیل جامعه اسلامی از رسالت انبیاء است، رسالت انبیاء در راستای تشکیل جامعه دینی بوده و آرمان جامعه دینی، استقرار عدالت است و در نهایت، مرحله کمال یافته یک جامعه اسلامی تحقق ارزشهای اخلاقی در دل جامعه اسلامی است.
نماینده ولی فقیه در کهگیلویه و بویراحمد هم گفت: زندان خسارت و رنج بزرگی به یک خانواده و جامعه تحمیل میکند و همه افراد جامعه باید نسبت به ارتقاء فرهنگی و اجتماعی احساس مسئولیت کنند.
آیت الله سید نصیر حسینی افزود: یکی از موارد مهم موجود در برخی قوانین، بازدارنده نبودن آن است که در بعضی موارد هم خلأ قانونی وجود دارد، گاهی مسئولان در زمینهای سهلانگاری میکنند که موجب تاثیرگذاری در وقوع جرایم غیر عمد میشود که باید برای پیشگیری از وقوع این جرایم، همگی احساس مسئولیت کنند.
وی ادامه داد: نبود سرپرستهای خانواده زمینه بزهکاری در جامعه را افزایش میدهد، وقتی نان آور خانواده نباشد ممکن است اتفاقات نامطلوبی از لحاظ اقتصادی یا اجتماعی برای آن خانواده بیفتد.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: شده اند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۲۷۹۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نور محبوسی که خاموش نشد
هر چند تقویمها را ساختهاند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خطکشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانهها به ما کمک میکند سری به روایتهای بهجامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرتها و یادآوریهایی با خود دارند. در این میان میتوان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمانها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشتههایی، برخی از این یادآوریها و ذکرها را بیاوریم.
مناسبتهای ماه شوال را که مرور میکنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آنطور که شنیدهایم و میدانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسلهای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومتدارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایتهای تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بیسابقه مردم به آن حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی بودن امام(ع) گزارشهای مختلفی وجود دارد که میتوان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندانهایی مخوف و سیاهچالها میپرداختند که در زیارتنامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، هارون گاهی برای تفریح به پشتبامی میرفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن را داخل زندان میبینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده میرود. هارون گفت: او از راهبان بنیهاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سختگیری میکنی؟ هارون گفت: چارهای نیست!
نخستینبار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذیالحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم بهحدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل میکردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوههایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راههای مختلف مسیر خود را تغییر دهند و به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بیخبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاستهایی که نشاندهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.
زهره هاشمی